Miło obudzić się w ciepły letni poranek, kiedy przez okno wpadają promienie lipcowego słońca.

Zaraz przypomniało mi się przysłowie,które cytował mój dziadek

 "Kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje".

Wyskoczyłam z łóżka i spojrzałam na mój mały kawałek ogrodu 

utopiony w strugach wschodzącego słońca.

Widok roztaczający się za oknem był wspaniały, 

zachęcona kolorami i ciepłym letnim powietrzem,

wyszłam do ogrodu zrobić kilka zdjęć.

Zobaczcie sami czy było warto?